Voelmoed
- stefaniesormani
- 15 apr
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 24 apr

Rouw vraagt om kwetsbaarheid. Om voelmoed. Om jezelf te durven laten zien met alles wat je voelt, denkt, vindt en ervaart… En oh, wat is dat toch elke keer weer spannend om te doen. Je te openen voor wat zich in jou afspeelt en daar zo goed mogelijk mee om te gaan. Je kwetsbaar opstellen vanuit onzekerheid, angst, wanhoop en verdriet. Er komt dan een wereld aan gevoelens, ervaringen, emoties, gedachten en nog zo veel meer om de hoek kijken. Hoe stevig sta je dan in het leven, zeker als het licht tijdelijk niet zichtbaar voor je is?
Je rouw aankijken vraagt dan ook moed. Voelmoed om in jezelf te voelen, kijken, ontdekken, loslaten en omarmen. Om je pijn te doorvoelen en zo weer ruimte te kunnen maken in jezelf. Het vraagt ook moed om uit te reiken in je rouw. Want vaak sluiten mensen in rouw zich af voor de buitenwereld. Want wie begrijpt je nou echt ten diepste?
Juist in je rouw heb je anderen nodig die met oprechte aandacht naar je luisteren, je troosten, bemoedigen, helpen… Rouwarbeid is ook hard werken: fysiek, emotioneel en geestelijk. En the only way out is through... Maar het mag dan wel op jouw tempo en op een manier die bij jou past. Waarin je je veilig voelt om jezelf te kunnen zijn. Zodat je jezelf weer hervindt op een andere manier dan voor jouw verlies. Met een nieuwe balans en open blik naar de wereld.
oh, en mijn ervaring is dat je je uiteindelijk altijd beter voelt nadat je voelmoed hebt getoond. Een situatie kan nog steeds hetzelfde zijn, maar jij kijkt er wat anders tegenaan. En ... voelmoed betekent óók zacht zijn naar jezelf. Juist nu zacht zijn naar jezelf
コメント