Zwaar of juist licht?

Nu ik écht volop bezig ben met de geboorte van praktijk Troostrijk, heb ik het daar veel over met mijn omgeving. Dit leidt vaak tot mooie gesprekken. Veelgemaakte eerste opmerking als men hoort dat ik coach ben voor sterven en rouw, is 'oh wat knap, is dat niet zwaar?'

Ik begrijp en voel heel goed wat mensen bedoelen want ja, het zijn 'zware' thema's. Een geboorte is toch net wat leuker om over te beginnen. Maar mijn ervaring is dat juist ook in de zwaarte heel veel lichtheid te vinden is. Als je de moed hebt om je licht daarop te schijnen. Juist ook op wat schuurt, steekt of je op een andere manier ongemakkelijk maakt. Dan krijg je steeds meer ruimte om helemaal jezelf te zijn. En wordt het leven gewoon lichter, hoe het zich ook aandient.

Sterven en verdriet horen bij het leven, net zoals geboorte en vreugde. In alle combinaties, vormen en uitingen. Hoe wezenlijk is het dat je dan niet alleen staat met je vragen, je angsten en je twijfels. Dat je je zo veilig voelt bij iemand, dat je je écht kwetsbaar kunt openstellen. Wat een bevrijding is dat! Je gevoelens kunnen dan stromen, waardoor jij weer lucht krijgt.

Ik ben iemand die graag beide kanten van iets onderzoekt en dan ergens daartussen de balans zoekt en vindt. Dat maakt mij ook een mens die graag de diepte ingaat, wezenlijk contact zoekt en échte verbinding. En een mens die haar speelsheid, creativiteit, vindingrijkheid en luchtigheid inzet voor een zo goed mogelijk evenwicht. Lachten maakt het leven lichter en luchtiger, óók in tijden van verdriet. Juist dan.

Dát is ook bovenal wat ik graag wil geven aan de kinderen en hun ouders die ik mag begeleiden: mijn levenservaring en kennis, mijn gave om me op anderen af te kunnen stemmen waardoor je je gehoord, gezien, gesteund en erkend voelt. Om jullie verlies- en rouwreis wat lichter te maken. Dat is niet zwaar, dat is bovenal een voorrecht!